اعتیاد به الکل و مواد مخدر یکی از بیماری های مردمی است. مبتلا شدن به اعتیاد به الکل بدین معنی است که ترک یا کاهش سوء مصرف بسیار دشوار است. بدن با تحت تاثیر بودن عادت کرده و برای رسیدن به اثر مورد نظر به دوز های هر چه بزرگتر ضرورت داشته میباشد. عدم استفاده از مواد نشئه آور منجر به علائم عدم استفاده از مواد نشئه آور میگردد. علائم عدم استفاده از مواد نشئه آور ممکن است در صورت سوء مصرف الکل، مواد مخدر و یا هم بعضی ادویه های مسکن و نیکوتین و قهوه نیز رخ دهند. شخصی ممکن است به اعتیاد به مثلاً بازی یی نیز مبتلا شود. حالت احساساتی از این قرار میباشد که اعتیاد از کنترل خارج شده است و تمام زنده گی بر محور آن میچرخد.
بیماری اعتیاد به یک تغییر مزمن در سیستم پاداش مغز بستگی دارد. مقصود سیستم پاداش اینست که ما را هنگام بطور مثال مصرف غذای لذیذ، ورزش یا رابطه جنسی، از طریق آزاد کردن ماده یی بنام دوپامین به کار هایی تحریک کند که برای بقا و زنده ماندن حائز اهمیت باشند. وقتی که کسی الکول مصرف میکند یا مواد مخدر استعمال میکند، مغز را فریب میدهد تا دوپامین را به صورت مصنوعی آزاد کند. این پدیده به جای یک احساس سلامتی طبیعی باعث ایجاد یک احساس خمار میشود که شمار زیادی میخواهند این احساس را بار بار تجربه کنند. افراد مختلف از بدو تولد به میزان مختلف به خطر ژنتیکی مبتلا شدن به اعتیاد مواجه هستند.
درباره این سایت